Een woestijn, en zeker de Rub’ al Khali woestijn, bezoek je absoluut niet op eigen gelegenheid en ook zeker niet met één auto. Samen met twee gidsen en twee Zwitsers trokken we de oneindige leegte in.
Na de zonsondergang koelte het niet alleen heerlijk af maar zie je ook, zo lang de maan er nog niet is, naast ontelbaar veel sterren, met veel gemak de Melkweg.
De volgende ochtend breken we ons kamp weer af en rijden naar weer een andere plek.
De woestijn is heet, heel heet. En biedt natuurlijk geen enkele schaduw overdag. Lunchen doen we dan in een oase met palmbomen om vervolgens weer de woestijn in te trekken.
Plaats reactie